இது தான் இன்றைய இந்திய மதசர்பின்மையின் லட்சணம்.(குருமூர்த்தியும் அயோத்தி குப்பம் மோடியும்)

http://www.dinamani.com/NewsItems.asp?ID=DNE20080127133338&Title=Editorial+Page&lTitle=R%FBXVeLm&Topic=0&dName=No+Title&Dist=

இது தான் இன்றைய இந்திய மதசர்பின்மையின் லட்சணம் என்று மிகவும் வேதனையோடும் வருத்தங்களோடும் குருமூர்த்தி தனது கட்டுரையை முடித்து இருக்கிறார்.

கட்டுரையின் நோக்கம் மோடியின் வெற்றிக்கு பிறகு அரசியல் விமர்சனம்
என்ற பெயரில் ஒருவர் எழுதிய கட்டுரையில் "மோடி நம்முடன் இருக்கும் (உயிருடன் என்று குருமூர்த்தி சேர்த்துகொண்டதாக படும் வகையில் இப்படி குறிப்பிட்டுடிருந்தார்) வரையில் குசராத்து அரசியலை மாற்றியமைப்பதை போல மாற்றிவிடுவார்" என்று குறிப்பிட்டதாகவும், இதன் மூலம் அந்த கட்டுரையாளர் மோடியை தீர்த்துக்கட்ட வேண்டும் என்று ஆணித்தனமாக குறிப்பிடுகிறார் என்றும்.

தொடர்ந்து மத சார்பின்மையின் பல பரிணாம வளர்ச்சிகளை பட்டியலிட்டு, பல அரசியல் காலங்களையும், காங்கிரசு தலைவர்களையும் குறிப்பிட்டு அவர்களதும் அவர்களது கட்சிக்களையும் குறைகூறி இருக்கிறார்.

கட்டுரையை மேலோட்டமாக பார்த்தால், கோட்சே காந்தியை சுட்டு வீழ்த்திய போது அனைத்து இந்தியர்களுக்கும் மனதில் ஏற்பட்டதே ஒரு இனம் புரியாத வலி அதை போலவே இப்படியா எழுதுவான் ஒரு கட்டுரையாளன். என்ன கொடூரமான மனம் கொண்டவனாக அவன் இருக்க கூடும். இத்தனை கீழ்தரனாம எண்ணம் கொண்டவர்கள் தானா அந்த அரசியல் விமர்சகர்கள். மனதில் ஈவு இரக்கம் என்று எதுவும் இல்லமல் இருக்கும் அரக்கர்களா அவர்கள் என்று பொருள் படும் படி குருமூர்த்தி அருமையாகவே கட்டுரையை தீட்டியுள்ளார்.

ஆனால் இங்கு இபொழுது காந்தியும் கொல்லபடவில்லை, அல்லது காந்தியை போல் கொல்லாமை கொள்கையாக கொண்டவரை, அவரை காலில் விழிவது போல் நடித்து, ஆசிர்வதிக்க கையை தூக்கும் போது கொஞ்சமும் பிசக்காமல் நெஞ்சிலேயே துப்பாக்கியை கொண்டு கொன்று அந்த பழியை வேறு மதத்தினரது மேல் இட்டு நாடு தழுவிய கலவரம் வெடிக்க வைக்கவும் இல்லை. அதன் பிறகு நீதிமன்றத்தில் நான் பைதியம் இல்லை மேலும் அவரது சித்தாந்தங்கள் எனக்கு பிடிக்கவில்லை, இப்படியே விட்டால் என்னக்கு பிடிக்காதவைகளாகவே அவர் செயல் பட்டுக்குகொண்டு இருப்பார் அதனால் தான் கொன்றேன் என்றும் யாரும் சொல்லவும் இல்லை.

பிறகு அப்படி வருந்தும் அளவிற்கு என்ன தான் நடந்தது குருமூர்த்திக்கு, அதுவும் ஒரு 60 ஆண்டு கால அரசியலையே மொத்தமாக திட்டி வருந்தும் அளவிற்கு. அந்த கட்டுரையாளர், மோடி இருக்கும் வரை குசராத்தில் அரசியல் மாற்றம் கொண்டு வரமுடியாது அது போல தேசிய அரசியலும் ஆகிவிடப்போகிறது. அதனால் எப்படி செயல் பட்டால் அதை தவிற்கலாம் என்று ஒரு கருத்தை மொழிந்துள்ளார். அந்த கருத்து என்ன என்று குருமூர்த்தி குறிப்பிட்டு எழுதி இருக்கும் வசனங்கள் நிச்சயம் இருக்க வாய்ப்புகள் இல்லை.

காரணம் மோடி ஒன்றும் இராமன் ஒரு கற்பனை கதாப்பாத்திரம் என்றும் சொல்லவில்லை, தவிற கட்டுரையாளரோ ஒன்று முற்றும் துறந்த துறவியும் இல்லை. மோடியின் தலையையும், நாவையும் கொய்து வா, உனது எடைக்கு எடை தங்கம் காசி துறவிகளின் கையால் கொடுத்து அப்படியே சுவர்கத்துக்கு நேரே ஒரு முதல் வகுப்பு சீட்டையும் தருகிறேன் என்றும் கூட அந்த கட்டுரையார் சொல்லி இருக்க முடியாது.

ஒரு மா நிலதின் முதல்வராக இருந்துகொண்டு, கிடைத்த வாய்பினை தவறவிடாமல் அயோத்தி குப்பம் இரவியை போல் ஒரு கூட்டத்தை கூட்டிக்கொண்டு தனது மனதில் இருந்த வேறுப்பை கொட்டி, பாய்ந்தும் பயந்தும் ஓடும் மான் கூட்டத்தில் துரத்தி துரத்தி இரசித்து புசித்து வாழும் மிருகத்தை போல திருப்பி அடிக்க முடியாத வயதானவர்களையும், பெண்களையும், குழந்தைகளையும் கொன்று குவித்துவிட்டு. 3 நாட்களுக்குள் நிலைமையை கட்டுகுள் கொண்டுவர முடியவில்லை என்று வாய் கூசாமல் பதில்ளித்தது மட்டும் இல்லாமல். இது வரையில் அப்படி ஒரு நிகழ்வு நடந்ததிற்கு அவர்மட்டும் இல்லை, அந்த கட்சியினது கடை நிலை தொண்டன் கூட ஏன் வருத்த வேண்டும், வருத்தம் தெரிவிக்கவேண்டும் என்று அல்லவா கேட்டுகொண்டு வருகிறார்கள்.

இவர்தான் இந்தியாவின் மிகவும் திறமை வாய்ந்த முதல்வராம், பிரதமராக வர தகுதியுள்ள ஒரே மனிதன் என்று திரு சோ இராமசாமி திருவாய் மலர்ந்திருக்கிறார்.

ஒரு 30 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் தமிழகத்தில் இராமச்சந்திரன் முதல்வராக இருக்கும் போது, தமிழகமே சாதிக்கலவரம் வெடித்து தீயாக பரவிக்கொண்டு இருந்த காலத்தில், சுமார் 3 மாத காலத்திற்கு ஆயுத படையணியினை ஊர் ஊருக்கு நிறுத்தி கலவரத்தில் அப்பாவி மக்கள் மடியாமல் பாதுகாத்தார் அந்த படிக்காத முதல்வர். அவரை நொடிக்கு ஒரு முறை கேளிசெய்து மகிழ்ந்த திரு சோ இராமசாமி, இந்த அயோதி குப்பம் மோடியை பிரதாமராக வேண்டும் என்று விழைகிறார். எனக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை. உங்களுக்காவது ஏதாவது விளங்குதா.

ஒரு முதல்வர் அவரது மா நிலத்தில் நடக்கும் கலவரத்தை அடக்கும் அருகதை இல்லை ( அப்படி சொல்லிகொள்கிறார்கள்). 3000 அப்பாவி மக்களை கொன்று குவித்தது குற்றமோ பாவமோ இல்லை, இப்படி பட்ட மனிதனை தேசிய அரசியலில் விட்டால் பிறகு நாடே சுடுகாடாக ஆகும் என்ற பொருளில் சொன்ன கட்டுரையாளரை என்னமோ காந்தியை சுட்டு கொன்றுவிட்டு நான் மன நோயாளி இல்லை என்று சொல்லிய கோட்சேவை சொல்வதை போல குறிபிட்டுள்ளார்.

மோடி கொன்றால் கூட குற்றம் இல்லை, ஆனால் இவரால் ஆபத்து வர இருக்கிறது என்று சொன்னாலே பாவம், ஒறுக்ககூடிய குற்றம் என்று சொல்ல குருமூர்த்திக்கு எப்படி தான் வாய் வார்த்தைகள் வருகின்றதோ...

குருமூர்த்தின் குடும்பத்தின் பெண்களையும், குழந்தைகளையும், வயதானவர்களையும் குருமூர்த்தியின் செய்கைக்காக அயோத்தி குப்பம் மோடியிடம் சொல்லி ஒரு 3 நாட்கள் நேரம் கொடுத்து குசராத்தில் நடத்தியது போல் நடத்தி, குறிப்பாக வயிறு பிள்ளையோடு இருக்கும் பெண்கள் இருந்தால் முதலில் அனுப்பசொல்லி அந்த அக்கிரமங்களின் வக்கிரங்களை வாய் மொழியாக சொல்ல சொல்லி காணொலியாக்கி குருமூர்த்திக்கு காண்பித்து. பிறகு இப்படி ஒரு கட்டுரை எழுத சொல்லி கேட்க்கவேண்டும் என்ன எழுதுகிறார் என்று பார்க்க வேண்டும். முடிந்தால் அவரது சித்தாந்த தோழர் திரு சோ இராமசாமியின் குடும்பத்தையும் அழைத்து செல்ல சொல்ல வேண்டும். துக்ளக் ஆண்டு விழாவில் என்ன சொல்கிறார் என்றும் பார்க்க வேண்டும் செய்வார்களா. எழுத்திலே இவ்வளவு நாராசமாக இருக்கிறதே, எப்படி தான் பொறுத்து கொண்டு இருகிறார்களோ அந்த குசராத்து மக்கள்.